پیش‌مدیتیشن۱۱۹
2023.02.15
درود عزیزانم، کرایون هستم از خدمات مغناطیسی، سرشار از امید.
این سومین هفته است که
دوباره در مورد آن واژه، یعنی «امید»
صحبت می‌کنیم.
دوست دارم چنین
فکر کنم که همۀ کسانی که در حال حاضر این ]چنل[ را
تماشا می‌کنند، دو جلسۀ اول از این
مجموعۀ چهار جلسه‌ای دربارۀ امید را دیدهاند، اما همیشه اینطور نیست. بنابراین،
قصد دارم مثل جلسۀ اول که دربارۀ آن صحبت کردم [دوباره] امید را تعریف کنم. مهم
است که شما قدرت این کلمه را درک کنید.
درکِ درستِ معنای امید،
بسیار مهم است. امید، احتمالاً یکی از قدرتمندترین انرژی‌هایی است که یک انسان می‌تواند
داشته باشد، [پس] تا جایی که بتوانم آن را توضیح خواهم داد و بعد، به یکی از چهار
ویژگیِ امید که در این مجموعه مورد بحث قرار گرفت، یعنی امیدِ امروز، می‌پردازیم؛
اما ابتدا لازم است این مفهوم بررسی شود. من می‌خواهم شما ببینید، احساس کنید و
درک کنید که امیدِ واقعی چیست.
«امید»
چندین ویژگی دارد. یکی از ویژگی‌ها این است که امید، ایمان نیست. در اینجا با کلمات سر و کار داریم. کلمات در زبان‌های مختلف، معنای متفاوتی دارند و معنای آنها بستگی به این
دارد که در مورد آن کلمات چه چیزی آموخته باشید. این ]پیامِ ما[ ممکن است ]معنای
آن را برای شما[
تغییر دهد؛ امیدوارم که این اتفاق رخ دهد؛ این امر به شما کمک خواهد کرد تا معنای
واقعی امید را از دیدگاه من یا آنچه که در آن سوی پرده هست، مجدداً تعریف کنید. این موضوع بسیار مهم است. امید، ایمان نیست.
معنای کلمۀ «ایمان» این
است که به نیروهای نامرئی اعتماد می‌کنید تا کاری را برای شما انجام دهند که خودتان
انجامش نمی‌دهید. این عنصرِ ایمان است. امید، ایمان نیست. امید، فعال است. ایمان،
غیرفعال است. اینگونه ما امید را در درس‌هایی که در این چهار هفته به شما ارائه می‌دهم، تعریف می‌کنیم. می‌خواهم درک کنید که امید برای
من، برای شما، در آموزش امروز، این معنا را دارد. بیایید با اولین مورد شروع کنیم:
امید، انرژی انتظارات
مثبت است. امید چیزی است که شما
برای خودتان به پیش می‌فرستید. [برای درک آن] یک ریل قطار را تصور کنید؛ این ریل
طولانیِ قطار، معرف آیندۀ شما، زندگی شما، یا مثلاً فقط قسمت کوچکی از یک یا دو
یا سه هفتۀ آیندۀ شماست، فرقی ندارد.
اگر واقعاً آن انرژی انتظارات مثبت را پیش روی
خود قرار دهید، همه چیز را تغییر می‌دهد، کاملاً همه چیز را تغییر می‌دهد. در
اتاقی دو نفر حضور دارند، یکی به دیگری می‌گوید: «به دلیل این بیماری خاصی که
به آن مبتلایی، [بزودی] خواهی مرد.» ]در این هنگام[ سومین نفر وارد می‌شود و می‌گوید: «صبر کن! صبر کن. تحقیقات جدیدی
انجام شده. نه، تو قرار نیست بمیری. راه دیگری هم وجود دارد.» شما فقط از ناامیدی به امید رسیدید. و این امید ممکن
است شما را زنده نگه دارد. امید ممکن است زندگی شما را نجات دهد.
ما دائماً دربارۀ همۀ این
موارد، آنچه که انسان با شیمی
خود می‌تواند انجام دهد و احساسی که نسبت به چیزها دارد، صحبت می‌کنیم. این امید
است، همه چیز را تغییر می‌دهد.
امید، نوعی انرژیِ طراح
است که به شما امکان می‌دهد نتایج خیرخواهانه را طراحی کنید. شما آن را طراحی می‌کنید،
انتظارات مثبت را طراحی می‌کنید و در زندگیتان پیشِ روی خود [به آینده] می‌افکنید.
آیا آن را دوست دارید؟
امید، سلامتی است. امید،
سلامتی است. امید آیندۀ شما می‌شود. این انرژی چنان فعال است که به همان چیزی
تبدیل می‌شود که شما می‌گویید. این قدرت امید است. همچنین امید، چیزی است که می‌تواند
ناامیدی را از بین ببرد. امید، افسردگی را از بین می‌برد. حقیقتاً امید همین است.
امروز می‌خواستم چیزهایی
را که در دو جلسۀ اخیر به شما ارائه دادم، شاید با کلمات کمی متفاوت بیان کنم و ما
یک بار دیگر این کار را انجام خواهیم داد، زیرا می‌خواهم ببینید امید چه کاری می‌تواند
انجام دهد.
مدیتیشن حلقۀ دوازده امشب، تمرینی دیگر خواهد بود درست مانند دو مدیتیشن
آخر. همانند دو مدیتیشن قبل، در مدیتیشن امشب هم باز شما امید را بستهبندی می‌کنید
و آن را به شکلی بسیار بصری ]به
طوری که بتوانید ببینیدش و احساسش کنید[ به پیش
می‌افکنید تا بتوانید درک کنید که این کار چه تاثیری بر روان انسان و بر شیمی بدن
دارد.
برخی افراد به طور سهل‌انگارانه‌ای
از این عبارت استفاده می‌کنند و می‌گویند: «خب، امیدوارم این درست از آب دربیاید!»،
بدون اینکه درک کنند این بیشتر شبیه ایمان است. امید، یک عمل تأیید‌کننده
است. امید، بستهای را فراهم
می‌کند که شیمی انسان را تغییر می‌دهد، شما را آرام می‌کند و در مسیر خیرخواهی
قرارتان می‌دهد. عزیزانم، هیچ چیز مانند آن نیست. داشتن امید، در زمانی که امیدی وجود
ندارد، مانند سفیدی در کنار سیاهی است. داشتن امید در زمانی که هیچ امیدی وجود
ندارد مانند روشن کردن چراغ در یک اتاق تاریک است.
بسیاری از شما این تجربه
را داشته‌اید که به خاطر چیزی که احساس می‌کردید در حال رخ دادن است در غم یا
ناامیدی شدید فرو رفته باشید، اما در یک لحظه، همه چیز تغییر کرده باشد. ]برای مثال،[ ممکن است تماسی تلفنی دریافت کنید که خبر از مشکلی برای یکی از
عزیزانتان می‌دهد و شما بدترین سناریو را در ذهن خود تصور می‌کنید و نگران امنیت
آنها می‌شوید. اما سپس تماس دیگری دریافت می‌کنید و عزیزتان به شما می‌گوید که: «مامان،
بابا، من خوبم.» در آن چند لحظۀ کوتاه، چه اتفاقی افتاد؟
امید، اینچنین است و
همین کار را انجام می‌دهد. این احساسی است که من در مورد آن صحبت می‌کنم. به جای
اینکه به دنبال آن رابطۀ علت و معلولی در تماس تلفنی و نگرانبودن و نگراننبودن
باشید، [به جای اینکه منتظر یک تماس تلفنی باشید تا آسوده‌خاطرتان کند]، می‌توانید
این امید را طوری در خود ایجاد کنید که انگار این تماس تلفنی قبلاً صورت گرفته، و
آن را خود بر عهده بگیرید و این امید را به پیش بفرستید؟
این هفته از شما می‌خواهم
که روی امید برای سیاره تمرکز کنید. امیدی که انرژی انتظاراتِ مثبت است، آن را بار
دیگر ارسال کنید و این یکی از چیزهایی است که ما در ماه‌های گذشته در مورد آن صحبت
کردهایم. نور در حال پدیدار شدن در سیاره است - این یک استعاره است - شفافیتِ
تفکر و اندیشه؛ نور؛ پیروزی نور بر تاریکی در راه است؛ این نور، یک ویژگی آگاهی
بالاتر خواهد بود که شروع به پیروزی بر آگاهی پایین‌تر می‌کند.
قرن‌ها، اینطور به نظر
می‌رسید که این آگاهی پایین است که همیشه پیروز می‌شود، همیشه. برخی از شما ]این اتفاقات را[ آنقدر در زندگی خود دیده‌اید که برایتان دشوار
است باور کنید که نور پیروز خواهد شد و در عوض شما تنها به تاریخ نگاه می‌کنید و
می‌گویید: «خب، تا به حال که چنین اتفاقی رخ نداده است. پس چرا باید الان فکر
کنم که این اتفاق می‌افتد؟» ما به شما گفته‌ایم، ما به شما گفته‌ایم؛ زیرا از
سال 2012، همه چیز فرق کرده است. بسیاری دربارۀ این تغییر صحبت کردهاند؛ بسیاری
از بومیان درباره‌اش صحبت کردهاند، در صخره‌هایشان، در اهرام‌شان حک شده و اینجا
هم آثاری وجود دارد.[1]
نور شروع به پیروز شدن بر
تاریکی خواهد کرد و به همین دلیل است که در حال حاضر در این سیاره مشکلات زیادی
وجود دارد، زیرا ]تاریکی[ در حال مبارزه است. آیا متوجه شدهاید؟ خیزش در جایی که معمولاً
خیزشی نیست اتفاق می‌افتد، زیرا افراد شروع به گفتن این کردهاند که: «دیگر تاریکی
بس است! ما دیگر آن را تحمل نخواهیم کرد.»
از شما می‌خواهم بستهای
از امید را ببینید و آن را برای روشنایی و نور سیاره، برای روشنایی سیاره، برای روشنایی
سیاره به پیش افکنید. آیا می‌توانید این کار را انجام دهید؟
هفته‌های دیگر دربارۀ
خودتان [و] چیزهای دیگری صحبت می‌کنیم، اما امروز، این چهارشنبه، از امید به نور
صحبت می‌کنیم. و شما آن امید به نور را در جاهایی که انتظارش را ندارید خواهید دید،
در جاهایی که معمولاً به فساد معروف هستند؛ در آن زمان کم‌کم مقداری نور آنجا
خواهید دید و خواهید گفت: «خب، این متفاوت است. خب، این احساس متفاوتی است. آیا
واقعاً منظورشان این است؟ آیا واقعاً ممکن است؟» حتی اگر اندک باشد، ]اما[ آن
را در سطوحی خواهید دید که قبلاً هرگز ندیده بودید.
و بعد کم‌کم چیزی که
اتفاق می‌افتد را می‌بینید: تقریباً مثل این است که نور به طرز خیلی خوبی مُسری
است. نور، نور خلق می‌کند؛ تاریکی را محو می‌کند و افراد بیشتر و بیشتری به آن جذب
می‌شوند؛ آنها به شفقت و مهربانی به عنوان یک روش و رویکردِ زندگی جذب می‌شوند.
آنها به حقیقت به عنوان یک روش زندگی جذب می‌شوند. آنها جذب کسانی می‌شوند که به
آینده فکر می‌کنند. ]آنها
جذب این رویکرد می‌شوند که[
بهترین راه‌حل برای این یا آن مشکل چیست یا چه چیزی بیشترین کمک را به مردم می‌کند،
آیا واقعاً به آنها کمک می‌کند؟
می‌توان گفت که آنها در
مسیری حرکت می‌کنند که از تاریکیِ حرص و فساد به سوی نورِ شفقت و مهربانی گام برمی‌دارند.
آنها آن را به عنوان یک هدف می‌بینند و کم‌کم چیزها را کاملاً متفاوت با قبل می‌بینند
و این نکتهای کلیدی است. برای این سیاره نور ]بفرستید[. آیا می‌توانید آن را انجام دهید؟ می‌توانید آن را انجام دهید؟
آیا می‌توانید بنشینید و نور بفرستید؟ این امید سیاره در این لحظه، در این روز، و
در حال حاضر است.
و اینچنین است...
نظرات
ارسال یک نظر